Ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ διηγείται την απίθανη περιπέτεια δέκα αναρχικών γυναικών από τον Ιούρα

Ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της Ελβετίας RTS παρουσιάζει το βιβλίο του Ντανιέλ ντε Ρουλέ, Δέκα μικρές αναρχικές.

https://www.rts.ch/info/culture/livres/9918620-daniel-de-roulet-raconte-la-folle-epopee-de-10-jurassiennes-anarchistes.html

Ούτε Θεός, ούτε αφέντης, ούτε σύζυγος! Με τις Δέκα μικρές αναρχικές, ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ παρουσιάζει δέκα πορτρέτα αποφασισμένων γυναικών μέσα στην κοινωνία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Για να γλιτώσουν από τη φτώχεια ή από αναρχική πεποίθηση, δέκα γυναίκες από τον Ιούρα ξεκίνησαν το 1873, με παιδιά και αποσκευές, για μια καλύτερη ζωή στην άλλη άκρη του κόσμου. Ο μόνος τους πλούτος ήταν τα ρολόγια-«κρεμμύδια», με τα οποία μπορούσαν να διαπραγματεύονται.

Στις Δέκα μικρές αναρχικές, ο μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος Ντανιέλ ντε Ρουλέ φτιάχνει δέκα πορτρέτα αποφασισμένων και ανεξάρτητων γυναικών που είχαν ως αρχή τους: ούτε Θεός, ούτε αφέντης, ούτε σύζυγος! Παράλληλα, σκιαγραφεί την κοινωνία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ στα τέλη του 19ου αιώνα, τα σκαμπανεβάσματα της ωρολογοποιίας και τα διεθνή αναρχικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο.

Πριν από 150 χρόνια, η Ελβετία ήταν πολύ φτωχή

Αν και η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, οι Δέκα μικρές αναρχικές είναι ένα μυθιστόρημα. Ορισμένοι από τους χαρακτήρες είναι επινοημένοι, άλλοι όχι. «Πριν από τέσσερα χρόνια, έκανα ένα ταξίδι από την Παταγονία στην Αλάσκα, ακολουθώντας τα βήματα των Ελβετών μεταναστών, εθελοντών ή εκδιωχθέντων από τις περιοχές τους, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Στην Ελβετία, πριν από 150 χρόνια, ήταν πραγματικά χάλια», εξηγεί ο ντε Ρουλέ που πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας στο Σεντ-Ιμιέ.

Αλλά πριν ξεκινήσει το ταξίδι του, ο συγγραφέας πέρασε μήνες μελετώντας βιβλία, αρχεία και εφημερίδες σχετικά με την ελβετική μετανάστευση. Ανακάλυψε ότι ήδη από το 1850, εκατοντάδες χιλιάδες «πλεονάζοντες» Ελβετοί μετατράπηκαν σε μετανάστες για να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Προφανώς, δεν είχαν ποτέ τη ζωή που τους υποσχέθηκαν.

Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι. Όπως κι εκεί, προλογίζεται από την μοναδική επιζήσασα της εποποιίας. Μια εποποιία που βλέπει να εξαφανίζεται –ή να παραιτείται– μια γυναίκα σε κάθε στάδιο.

Σεντ-Ιμιέ, ένας πολιτιστικός κόμβος

Το βιβλίο είναι επίσης μια ιστορική τοιχογραφία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ του 19ου αιώνα. Για παράδειγμα, βρίσκουμε τον Εβραίο γιατρό Μπάσβιτς, ιδρυτή του περιφερειακού νοσοκομείου το 1844, να υποστηρίζεται από τον τοπικό πληθυσμό όταν η κυβέρνηση της Βέρνης θέλησε να τον εκδιώξει και να του πάρει τα χαρτιά το 1851.

Όπως μας θυμίζει η Μαριάν Ενκέλ, υπεύθυνη του Centre International de Recherches sur l’Anarchisme στη Λωζάνη, το Σεντ-Ιμιέ υπήρξε κομβικό σημείο της Αναρχικής Διεθνούς, όπου ο Μπακούνιν πραγματοποίησε το συνέδριό του, και κομβικό σημείο μεταξύ διαφορετικών ελευθεριακών πολιτισμών. Και αν η ίδια ιστορικός εντοπίζει μερικούς αναχρονισμούς στο κείμενο του ντε Ρουλέ, χαιρετίζει την αίσθηση της αφήγησης – αυτόν τον μυθιστορηματικό τρόπο να αφηγείται την ιστορία και να ρίχνει φως στις σκοτεινές πλευρές της.

Σύγχρονοι απόηχοι

Ωστόσο, ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ δεν ήθελε μια μίζερη, λυπητερή ιστορία και αν οι πάντες πεθαίνουν, όλες αυτές οι γυναίκες παρακινήθηκαν από την ελπίδα και την εμπειρία. Ο συγγραφέας, ο οποίος αγαπά την «αναρχική στάση», βλέπει σε αυτές τιςς γυναίκες τους πρωτοπόρους ενός κινήματος όπως το Occupy Wall Street.

Αγοράστε το βιβλίο ηλεκτρονικά με ένα κλικ εδώ.