«Full Speed» και «Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν»: Δύο εξαιρετικά νουάρ μόλις κυκλοφόρησαν!

Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί

Full Speed

Μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς

Σχήμα 12,5Χ19,5 • 304 σελίδες • Τιμή 19 ευρώ • ISBN 978-618-5571-21-4

Ένα θεαματικό τρομοκρατικό χτύπημα σε μια γραμμή του προαστιακού, χείμαρροι βενζίνης που ξεχύνονται στους δρόμους της Μονμάρτρης, προσωπικότητες που σκοτώνονται με τέτοια επιτήδευση, που θα έκανε τον Τζένγκις Χαν να φανεί αστείος: ξαφνικά το Παρίσι μοιάζει με τη Βαγδάτη μετά την Καταιγίδα της Ερήμου.

Η έρευνα ανατέθηκε στον αστυνομικό διευθυντή Παντοβάνι, σταρ της Δίωξης Εγκλήματος, που έχει παράλληλα να διαλευκάνει μια σειρά φόνους τραβεστί και να συλλάβει έναν απαγωγέα και δολοφόνο παιδιών.

Ο Παντοβάνι και η ομάδα του, αντιμέτωποι με τόσες υποθέσεις και χωρίς ελπίδα,  δεν έχουν παρά δύο όπλα: την ταχύτητα και το μαύρο χιούμορ.

Η τελευταία περιπέτεια του αντισυμβατικού και ασυμβίβαστου Τόνιο Παντοβάνι.

Ο Φαζαρντί ξεκίνησε να γράφει ακόμα ακόμα ένα βιβλίο με τον αγαπημένο του ήρωα αλλά έφυγε από τη ζωή πριν προλάβει να το ολοκληρώσει.

———–

Ο Φρεντερίκ Ανρί Φαζαρντί (το πραγματικό του όνομα είναι Ρολλάν Μορώ) γεννήθηκε το 1947 στο Παρίσι. Από νεανική ηλικία άσκησε πλείστα όσα χειρωνακτικά επαγγέλματα (πράγμα που δεν τον εμπόδισε να σπουδάσει Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία…) και στρατεύτηκε στην επαναστατική Αριστερά μέσα από τις «Επιτροπές Βιετνάμ» και αργότερα την «Προλεταριακή Αριστερά» και την «Κόκκινη Αλληλοβοήθεια», μετέχοντας, εν τω μεταξύ, ενεργά στην εξέγερση του Μάη του ’68. Ήταν ένας από τους σπάνιους αυτής της γενιάς που παρέμειναν ώς το τέλος πιστοί στη νιότη τους: Δήλωνε ότι ήταν «ο τελευταίος αναρχο-μπολσεβίκος» και ότι προτιμούσε να θυσιαστεί παρά να αρνηθεί τις ιδέες του.

Ο Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί έγραψε πάνω από σαράντα μυθιστορήματα (αστυνομικά, αλλά και ιστορικά), τριακόσια πενήντα διηγήματα, πολιτικά δοκίμια, σενάρια για τον κινηματογράφο κ.λπ. Επίσης, αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες και περιοδικά (υπήρξε για πολλά χρόνια μόνιμος αρθρογράφος της Humanité και του περιοδικού Charlie Hebdo, μεταξύ άλλων).

Πέθανε κι αυτός σχετικά νωρίς (όπως ο Μανσέτ), την Πρωτομαγιά του 2008, στα 60 του χρόνια.

Από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Φονιάδες Μπάτσων, Η θεωρία του 1%, Με κομμένη την ανάσα, Ένας βρεγμένος καραγκιόζης και Βελούδινο γάντι.


Ζαν-Φρανσουά Βιλάρ

Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν

Μετάφραση: Γιώργος Χαρλαμπίτας

Σχήμα 12,5Χ19,5 • 256 σελίδες • Τιμή 18 ευρώ • ISBN 978-618-5571-20-7

Όπως και οι τρεις γάτες του, ο Ράντεκ, η Κάμενεφ και η Ζινόβιεφ, ο Βικτόρ Μπλενβίλ δεν κάνει ποτέ αυτό που περιμένουν από εκείνον.

Ο Παριζιάνος ήρωας των μυθιστορημάτων του Ζαν-Φρανσουά Βιλάρ δεν είναι ούτε ντετέκτιβ ούτε αστυνομικός, ως είθισται.

Στην πραγματικότητα, μισεί τις έρευνες, τους αστυνομικούς και τα κακά σενάρια. Έτσι, όταν του δίνεται ένα ραντεβού στη στοά ντι Κερ και ανακαλύπτει το σώμα μιας γυναίκας σε μια πολύ επιτηδευμένη στάση, δεν αρκείται στο να τη φωτογραφίσει.

Το μακάβριο σκηνικό που έχει μπροστά του είναι μια πιστή ανασύνθεση του τελευταίου έργου του Μαρσέλ Ντισάν Δεδομένα… Αυτό εγείρει κάποια ερωτήματα, μεταξύ των οποίων και αυτό: Γιατί προσπαθούν να του φορτώσουν αυτό το έγκλημα υψηλής αισθητικής;

Έτσι, όταν μια όμορφη βιβλιοπώλισσα τού δίνει ένα δεύτερο ραντεβού, στη στοά Βιβιέν, ο Βικτόρ πηγαίνει εκεί όπως θα πήγαιναν και οι γάτες του: με τα νύχια του έξω.

Φυσικά, το όνομά της είναι Ροζ. C’est la vie ή La vie en rose; Rrose Sélavy!

———–

Ο Jean-François Vilar (αληθινό όνομα Patrick Yves André Zabel) γεννήθηκε το 1947 στο Παρίσι και πέθανε στην ίδια πόλη το 2014 από καρκίνο του πνεύμονα.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του néo-polar μυθιστορήματος.

Στα έργα του αναμειγνύει θέματα όπως η μυστική πόλη, η φωτογραφία, η τέχνη και η λογοτεχνία (ιδίως ο σουρεαλισμός), η ιστορία και οι επαναστάσεις (1789, 1917, 1968).

Υπήρξε τροτσκιστής ακτιβιστής, ηγέτης των Comités de défense des appelés (CDA), που συντονίζονταν από έναν υπόγειο μηχανισμό της Ligue Communiste, η οποία μετονομάστηκε σε LCR τον Σεπτέμβριο του 1973. Από το 1976 έως το 1981, ήταν μόνιμος δημοσιογράφος της εβδομαδιαίας εφημερίδας Rouge, όπου εργάστηκε μαζί με τον Ντανιέλ Μπενσαΐντ (Daniel Bensaϊd) και τράβηξε πολλές φωτογραφίες από τις διάφορες δραστηριότητες του LCR.

Το 1981 παραιτήθηκε από τη Rouge και το LCR. Άνεργος, σκεφτόταν να γράψει ένα νουάρ μυθιστόρημα (δήλωνε: «Ποτέ δεν μου άρεσε η αστυνομική λογοτεχνία, αυτό που με ενδιαφέρει είναι η λογοτεχνία των παραβατών»), όταν, τον Αύγουστο του 1981, είδε την προκήρυξη ενός διαγωνισμού στο περιοδικό Télérama. Έγραψε το Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν, το οποίο κέρδισε το Grand Prix du roman noir Télérama το 1982.

Ο ίδιος έλεγε ότι επηρεάζεται από τρεις προσωπικότητες: τον Λέον Τρότσκι, τον Ντάσιελ Χάμετ (Dashiell Hammett) και τον Μαρσέλ Ντισάν (Marcel Duchamp). Από τον τελευταίο δανείζεται την πόλη όπου γεννήθηκε για να ονομάσει τον πρωταγωνιστή του (Μπλενβίλ) και το επιτάφιο επίγραμμα «Εξάλλου, είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν» για να τιτλοφορήσει το πρώτο του μυθιστόρημα.

Νέα έκδοση: «Απο-ιατρικοποιώντας τη δυστυχία»

Συλλογικό έργο

Από-ιατρικοποιώντας τη δυστυχία

Ψυχιατρική, ψυχολογία και η ανθρώπινη κατάσταση

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ  Mark Rapley || Joanna Moncrieff || Jacqui Dillon

ΠΡΟΛΟΓΟΣ  Βάσια Λέκκα

Σχήμα: 17Χ24 • Σελίδες: 360 • Τιμή: 25 ευρώ • ISBN 978-618-5571-19-1

Το βιβλίο κυκλοφορεί σε συνεργασία με το Hearing Voices Network (Δίκτυο Ανθρώπων που Ακούνε Φωνές)

Η ψυχιατρική και η ψυχολογία έχουν κατασκευάσει ένα σύστημα ψυχικής υγείας που αδικεί τα ζητήματα τα οποία ισχυρίζεται ότι κατανοεί και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στους χρήστες. Ωστόσο, ο μύθος της βιολογικής βάσης της ψυχικής ασθένειας καθορίζει το παρόν μας. Το βιβλίο αναθεωρεί την τρέλα και την ψυχική δυσφορία διεκδικώντας τα ως ανθρώπινες και όχι ως ιατρικές εμπειρίες.

«[…] είναι ένα σπουδαίο βιβλίο και θα πρέπει να βρίσκεται στο ράφι των επαγγελματιών ψυχικής υγείας, των ακαδημαϊκών, των ανθρώπων που έχουν τις αμφιβολίες τους για τα ψυ-επαγγέλματα, εκείνων που είναι πολύ σίγουροι για τα ψυ-επαγγέλματα και ίσως θα πρέπει να αποτελεί απαραίτητο ανάγνωσμα για τους ανθρώπους που έχουν επιβιώσει από τις υπηρεσίες, έχουν βιώσει τη δυστυχία τους, εισπράττοντας ελάχιστη ανακούφιση και έχουν αναρωτηθεί ποιο είναι αυτο το στοιχείο του εαυτού τους, που παραμένει μη θεραπεύσιμο».

British Journal of Social Work

«Αυτό το βιβλίο δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο από τώρα». 

The Psychologist

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

Δρομοκαΐτειο – Λέρος – Δαφνί. Μόλις κυκλοφόρησε!

Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου

Δρομοκαΐτειο – Λέρος – Δαφνί

Ο ένας τοίχος μετά τον άλλο

Σχήμα: 17Χ24 • Σελίδες: 416 • Τιμή: 18 ευρώ • ISBN 978-618-5571-18-4

Ο όρος «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» είναι, ως προς το δίπολο των διαμετρικά αντίθετων σημασιών και περιεχομένων που εκφράζει, από τους πιο αμφιλεγόμενους. Έγινε ποτέ κάποια πραγματική μεταρρύθμιση του συστήματος των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, της κουλτούρας και της πρακτικής τους ή το αποτέλεσμα των περίπου 30 χρόνων συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων ήταν απλώς ένα νεοϊδρυματικό μόρφωμα, που αναπαρήγαγε αμετάβλητη τη λειτουργία του παραδοσιακού ψυχιατρικού κυκλώματος;

Σήμερα, το ποια ήταν η αλληλεπίδραση μιας έξωθεν επιβαλλόμενης «μεταρρύθμισης», με αφορμή το «πρόβλημα Λέρος», με τους στόχους, τα οράματα και τις πρακτικές όσων αναζητούσαν διαδρομές «πέρα και έξω» από το κυρίαρχο ψυχιατρικό παράδειγμα, μοιάζει για τους νέους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αλλά και τους άμεσα ενδιαφερόμενους ανθρώπους με ψυχιατρική εμπειρία, καθώς και για όλη την κοινωνία, σαν να είναι εκτός της όποιας δυνατότητας τους να το δουν, ν’ ακουμπήσουν, να «πατήσουν» πάνω σ’ αυτή την εμπειρία –τις αναζητήσεις, τις δυσκολίες, τους ανεπίτευκτους στόχους της– ως υλικό αναστοχασμού για τη μορφή και τα περιεχόμενα μιας χειραφετητικής πρακτικής στον χώρο της ψυχικής υγείας, στο παρόν και στο μέλλον που έρχεται.

Περιγράφοντας το βίωμα της εξορίας του ως ενός αμετάκλητου διωγμού όσο πιο μακριά γίνεται, χωρίς ποτέ καμιά επιστροφή, ένας ασθενής στη Λέρο είπε κάποτε: «Δαφνί, Λέρος, Τουρκία». Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να συμβολίζει και η διαδρομή από το Δρομοκαΐτειο, το οποίο είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της ιδρυματικής ψυχιατρικής, έως τη Λέρο, όπου για μια στιγμή χάραξε μια ακτίνα φωτός, ότι μια «άλλη», εναλλακτική ψυχιατρική είναι δυνατή, και από εκεί μέχρι το Δαφνί, στον άλλο πυλώνα της ιδρυματικής ψυχιατρικής, που μας προσγειώνει σε μια πραγματικότητα όπου τίποτα δεν είχε ουσιαστικά αλλάξει, πέραν ίσως από την εξωτερική εικόνα της ιδρυματικής καταστολής.


Ο Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Ιατρική στο ΕΚΠΑ και ως ψυχίατρος, από το 1982, ήρθε σε επαφή με το κίνημα της εναλλακτικής ψυχιατρικής που ενέπνευσε ο Φράνκο Μπαζάλια στην Ιταλία.

Εργάστηκε διαδοχικά σε τρία ψυχιατρεία· στο Δρομοκαΐτειο (1986-1990),στο ΚΘ Λέρου (1990-1999) και στο ΨΝΑ (1999-2014) παίρνοντας πρωτοβουλίες για πρακτικές και προγράμματα ριζικής αποδόμησης και ξεπεράσματος των ιδρυματικών πρακτικών στην κατεύθυνση της Αποϊδρυματοποίησης.

Ανέπτυξε συνεχή και συστηματική δραστηριότητα για ένα εναλλακτικό κίνημα στην ψυχική υγεία, από κοινού με άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας, κοινωνικά κινήματα. Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά και σε συλλογικές εκδόσεις, ελληνικές (Υγεία, ασθένεια και κοινωνικός δεσμός, επιμ. Ν. Παπαχριστόπουλου και Κ. Σαμαρτζή, Opportuna, 2011, κ.ά.) αλλά και σε διεθνείς (Basaglia’s International Legacy, Oxford University Press, 2020· Beyond the walls/Oltre i muri. Deistitutionalization in European best practices in mental health, δίγλωσση έκδοση, Edizioni Alpha Beta, 2010, κ.ά.). Από τις εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του Λέρος, μια ζωντανή αμφισβήτηση της κλασικής ψυχιατρικής (2016) και Ρωγμές, ρήγματα και αντιστάσεις στην κυρίαρχη ψυχιατρική (2019).

Ανήσυχες μέρες του Αυγούστου

Αγοράστε τα με ένα κλικ εδώ.

«Μανιφέστο Συνωμοσίας»: Μόλις κυκλοφόρησε!

Μανιφέστο Συνωμοσίας

Μετάφραση: Μανώλης Ξανθός

Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 392 • Τιμή: 25 ευρώ • ISBN 978-618-5571-17-7

Θα νικήσουμε γιατί είμαστε πιο αποφασισμένοι.

Στα τέλη του Ιανουαρίου του 2022, κυκλοφορεί στη Γαλλία ένα βιβλίο ανώνυμου συγγραφέα που προκαλεί αμέσως σκάνδαλο.

Η γαλλική αντιτρομοκρατική υπηρεσία φαίνεται να διέρρευσε στον τύπο στοιχεία για την ταυτότητα των συγγραφέων. Κατόπιν ξεκίνησε μια εκστρατεία δυσφήμισης του βιβλίου χωρίς καν να έχει διαβαστεί. Ο υπεύθυνος των εκδόσεων Seuil, ενός από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της Γαλλίας, δέχθηκε μειωτικά σχόλια για την επιλογή του. Αφού ούτε αυτό ανέκοψε την εκδοτική επιτυχία του, ο θεαματικός μονόλογος προσπάθησε να το αποδώσει σε κάτι οικείο για να ξορκίσει την κατάρα. Κατηγορήθηκε, λοιπόν, η Αόρατη Επιτροπή για τη συγγραφή του. Το γεγονός προκάλεσε τη δημόσια παρέμβαση της Αόρατης Επιτροπής, όπου μαζί με την απολαυστική συντριβή των επικριτών της, έχει και μια εξαιρετική υπεράσπιση του Μανιφέστου Συνωμοσίας.

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Σε ζοφερούς καιρούς – Εκδοτικό σημείωμα

Ο «πόλεμος ενάντια στον ιό» είναι ένας πόλεμος ενάντια σ’ εμάς

1. Το παγκόσμιο πραξικόπημα

2. Η συνωμοσία των ακρωτηριασμένων

3. Ερμηνεύοντας τον τρόμο

Η συνωμοτικότητα είναι η συνείδηση που δεν καταθέτει τα όπλα

1. Η αντισυνωμοσιολογική συνωμοσία

2. Όπως το 1914

3. «Τα πάντα συνωμοτούν»

Η μη πραγματικότητα που ζούμε δεν είναι μια καταστροφή που ενέσκηψε, αλλά ένα σενάριο που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας

1. Είκοσι χρόνια preparedness

2. Η πόλη των ζωντανών-νεκρών

Η αντεπανάσταση του 2020 αποτελεί απάντηση στις εξεγέρσεις του 2019

1. Η καμπή του 2019

2. Η ανάκτηση του ελέγχου

Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ

1. Η μεγάλη αφύπνιση

2. Ο μακρός Ψυχρός Πόλεμος

3. MK-ULTRA for ever

4. Η θεωρία του εγκλεισμού

Αυτός ο κόσμος είναι δυϊκός, όπως και οι τεχνολογίες του

1. Ο πόλεμος για το κλίμα

2. Ο πόλεμος στο εσωτερικό

3. Ο κόσμος made by DARPA

4. Ο cool τύπος ως μηχανή εξολόθρευσης

5. Γαλλικές δυϊκότητες

Μια ώθηση είναι μια ώθηση

1. Η μέθοδος του παγκόσμιου πραξικοπήματος

2. Η προσπάθεια να τρελάνεις τον άλλον

3. Η διαλεκτική της μάγευσης

Η τέχνη της διακυβέρνησης παράγει τέρατα

1. Το σχέδιο της διακυβέρνησης των πάντων

2. Δημοκρατικός σχεδιασμός και περιβαλλοντική εξουσία

3. Ελίτ και πλεονάζοντες

Η ζωή δεν είναι διόλου βιολογική

1. «Life is our life’s work» (Pfizer)

2. Η βιοπολιτική μητρόπολη

3. Η δικτατορία της τρωτότητας

4. The Family of Man

5. Η νοσηρότητα της υγείας

Η τωρινή κόλαση είναι απλώς η πραγμάτωση του παλιού καλού θετικιστικού σχεδίου

1. Η τερατωδία της στατιστικής

2. Το Ίδρυμα Ροκφέλερ και η μοριακή όψη της ζωής

3. Η μακροβιότητα του θετικισμού

Θα νικήσουμε γιατί είμαστε πιο αποφασισμένοι

1. «Κοινωνία», μια αντιδραστική έννοια

2. Ο πόλεμος ενάντια στις ψυχές

3. Ο ιός της απόσχισης και το εν εξελίξει σχίσμα

4. Συνωμοτήστε, λοιπόν

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

«Εκκλησιαστής»: Μόλις κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση!

Luther Blissett

Εκκλησιαστής

Μετάφραση: Άννα Γρίβα

Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 832 • Τιμή: 33 ευρώ • ISBN 978-618-5571-16-0

1555 μ.Χ. Έχοντας επιβιώσει από σαράντα χρόνια σκληρών αγώνων που συγκλόνισαν την Ευρώπη, ένας αιρετικός με χίλια ονόματα αφηγείται την ιστορία τη δική του και του εχθρού του, του Ε.

Ιεροκήρυκες, μισθοφόροι, τραπεζίτες, τυπογράφοι απαγορευμένων βιβλίων, πρίγκιπες και πάπες συνθέτουν μια μεγάλη τοιχογραφία που εκτείνεται από τη Γερμανία του Λούθηρου μέχρι το αναβαπτιστικό βασίλειο του Μίνστερ· από τις αγορές της Αμβέρσας μέχρι τις ιταλικές πόλεις που πυρπολήθηκαν από την Ιερά Εξέταση.

Έχοντας μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και εκδοθεί σε πάνω από είκοσι χώρες, ο Εκκλησιαστής αποτέλεσε το λογοτεχνικό ντεμπούτο της κολεκτίβας που αργότερα έγινε γνωστή ως Wu Ming («ανώνυμος» ή «κανένας» στα κινεζικά).

Τα χρόνια που ζήσαμε έθαψαν για πάντα την αθωότητα του κόσμου.

Σας υποσχέθηκα να μην ξεχάσω.

Σας διέσωσα στη μνήμη.

Θέλω να τα συγκρατήσω όλα, από την αρχή, τις λεπτομέρειες, τις συνθήκες, τη ροή των γεγονότων. Προτού η απόσταση θολώσει το βλέμμα που στρέφεται προς τα πίσω, εξασθενίζοντας τον πάταγο των φωνών, των όπλων, των στρατών, το γέλιο, τις κραυγές.

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

Εργάτες και αγρότες απαιτούν ένα βασίλειο του ουρανού στη Γη: μια κριτική για τον «Εκκλησιαστή»

Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί (σε νέα μετάφραση) από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων ο Εκκλησιαστής των Luther Blissett (γνωστών πλέον ως Wu Ming). Ας θυμηθούμε μια κριτική για το βιβλίο που γράφτηκε στο Industrial Worker της συνδικαλιστικής οργάνωσης IWW (Industrial Workers of the World), το 2013.

του John O’Reily

Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση τόσο συχνά όσο συχνά σκέφτονται να καθίσουν να υπολογίσουν τους φόρους τους, αν όχι ακόμα λιγότερο. Όμως, μια αμφιλεγόμενη μεσαιωνική Ευρώπη αποτελεί το σκηνικό για ένα από τα καλύτερα έργα ιστορικής μυθοπλασίας που οι Wobblies πρέπει πραγματικά να προσέξουν. Ο Εκκλησιαστής, το μυθιστόρημα μιας συλλογικότητας ριζοσπαστών Ιταλών που συνήθιζαν να εκδίδουν με το όνομα Luther Blissett και τώρα ακούν στο όνομα Wu Ming, είναι μια σπουδαία ιστορία περιπέτειας και ταυτοχρόνως μια πολιτική σφαλιάρα. Η συνέχεια του Εκκλησιαστή μόλις μεταφράστηκε από τα ιταλικά στα αγγλικά και κυκλοφόρησε, οπότε αξίζει να ξαναδούμε το αρχικό μυθιστόρημα, που εκδόθηκε το 2000, για να θυμηθούμε γιατί συναρπαστικά έργα μυθοπλασίας όπως ο Εκκλησιαστής θα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για τους Wobblies να τα τσεκάρουν.

Το βιβλίο επικεντρώνεται γύρω από δύο χαρακτήρες και είναι δομημένο σαν κατασκοπευτικό μυθιστόρημα. Ο πρωταγωνιστής, ο οποίος φέρει διάφορα ονόματα σε όλο το βιβλίο, είναι πιο συχνά γνωστός ως Χερτ-από-το-πηγάδι. Είναι ένας Γερμανός που αναπηδά σε διάφορες επαναστατικές ομάδες κατά τη διάρκεια της έκρηξης των κοινωνικών συγκρούσεων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της Μεταρρύθμισης. Ακολουθεί τις σημαίες αγροτών επαναστατών, κομμουνιστών χριστιανών βιβλιοπωλών και ιεροκηρύκων, σκληρών μεσσιανικών ζηλωτών, ειρηνιστών κομμουνιστών και διωκόμενων Εβραίων φιλελεύθερων, καθώς οι τύχες τους ανεβαίνουν και πέφτουν, πάντα στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν από τις επιρροές της ισχυρής και αυταρχικής Καθολικής Εκκλησίας, των βασιλιάδων και των αρχόντων της Ευρώπης και της όλο και πιο απόμακρης «επίσημης» προτεσταντικής ηγεσίας. Ο Χερτ αντιμετωπίζει την αναπόφευκτη συντριβή των κινημάτων για τη λαϊκή εξουσία αλλάζοντας το όνομά του και προχωρώντας σε έναν νέο αγώνα, ένας άνθρωπος που τον βαραίνει το γεγονός ότι ενώ οι σύντροφοί του συχνά πεθαίνουν, εκείνος ζει για να πολεμήσει μια άλλη μέρα.

Αντίπαλός του είναι η σκιά που είναι γνωστή ως Ε, ένας παπικός πράκτορας που αναμειγνύεται με τα πλήθη των εργατών και των αγροτών σε όλη την Ευρώπη, αναζητώντας πληροφορίες για αιρέσεις και βρίσκοντας τρόπο να μπει στην εύνοια των ριζοσπαστικών κινημάτων προκειμένου να τα υπονομεύσει. Ο Ε, λιγότερο ζηλωτής και περισσότερο κυνικός χειραγωγός, βρίσκει τον τρόπο να μπαίνει στο περιθώριο πολλαπλών λαϊκών αγώνων, χρησιμοποιώντας την επιρροή και τα ένστικτά του για να διαρρηγνύει την ενότητα εκείνων που θα ήθελαν να απαλλαγούν από την εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας. Οι δρόμοι του ίδιου και του Χερτ διασταυρώνονται σταθερά, αν και η σημασία του ο ενός για τον άλλον παραμένει κρυφή για το μεγαλύτερο μέρος των αντίστοιχων διαδρομών τους.

Αν και ο Εκκλησιαστής είναι μια συναρπαστική ιστορία ίντριγκας, πισώπλατων μαχαιρωμάτων και ξεκάθαρων σπαζοκεφαλιών, αυτό που το κάνει πιο ενδιαφέρον για τους Wobblies είναι ότι το κέντρο του είναι η ηθική και ότι είναι μια ιστορία αντικαπιταλισμού. Εκτός από λίγους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, οι περισσότεροι συγγραφείς φαντασίας αντιμετωπίζουν τους ριζοσπάστες ως υποκατάστατο για κάτι άλλο. Οι ριζοσπάστες είναι συχνά σημαινόμενα, κρυπτογραφήματα, απόψεων που ο συγγραφέας επιδιώκει να αφαιρέσει. Ριζοσπάστες, επαναστάτες, αντικαπιταλιστές και άλλοι εισάγονται για να μιλήσουν για τις ιδέες του συγγραφέα σχετικά με την ασυδοσία, την ηθική, την πειθαρχία, την ελευθερία, την προσωπική αρετή ή ένα πλήθος άλλων ιδεών. Αυτό που κάνει τον Εκκλησιαστή διαφορετικό είναι ότι οι συγγραφείς είναι οι ίδιοι βετεράνοι της ιταλικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και γράφουν το μυθιστόρημα για να μιλήσουν για τις ιδέες του ίδιου του αντικαπιταλιστικού αγώνα. Στον Εκκλησιαστή, οι ριζοσπάστες είναι πραγματικοί άνθρωποι, με περίπλοκες και αντιφατικές ιδέες, με δικές τους ζωές και σκέψεις, αλλά και με σταθερή αφοσίωση στην υπόθεση της ελευθερίας τους από την κυρίαρχη καταπιεστική τάξη πραγμάτων.

Δεν είναι αρχέτυπα αλλά χαρακτήρες. Αντί ο κομμουνισμός να είναι σημαίνον για κάτι άλλο, είναι το ίδιο το περιεχόμενο της πλοκής. Οι περιπέτειες του Χερτ μέσα από διάφορες επαναστατικές δραστηριότητες δείχνουν τα σκαμπανεβάσματα, την πληθωρικότητα, τον ενθουσιασμό και την υπερβολή, των ανθρώπων που περνούν τη ζωή τους προσπαθώντας να ζήσουν χωρίς επισκόπους, πάπες και βασιλιάδες. Είναι δύσκολο να μην ταυτιστείς με τη δυσχερή θέση των απλών ανθρώπων που οργανώνονται για την απελευθέρωση και οι οποίοι εμφανίζονται σε όλο το μυθιστόρημα, όχι ως στερεότυπα των προλετάριων και των αγροτών του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με τα σφυριά και τα δρεπάνια ή των παραπλανημένων μποέμ και των σκοτεινών γραφειοκρατών της δυτικής λογοτεχνίας, αλλά ως οι συνηθισμένοι τύποι ανθρώπων που συναντάς στο μπαρ ή στο μπακάλικο, οι οποίοι απλώς βαρέθηκαν την καταπίεση των αφεντικών και των μπάτσων.

Βασισμένος στην πραγματική ιστορία διαφόρων εξεγέρσεων και σκανδάλων στην Ευρώπη του 16ου αιώνα, ο Εκκλησιαστής είναι μια συγκλονιστική ιστορία εξέγερσης και καταστολής. Αν και το μυθιστόρημα έχει τα ελαττώματά του, ιδίως στη σχετική αδυναμία των γυναικείων χαρακτήρων του (κάτι που αναγνωρίζεται από τους συγγραφείς του, οι οποίοι έχουν υποσχεθεί ότι η συνέχεια, το Αλτάι, θα το αντιμετωπίσει καλύτερα), ο Εκκλησιαστής είναι ένα πρώτης τάξεως περιπετειώδες μυθιστόρημα που αναδεικνύει ένα σχετικά άγνωστο κομμάτι της λαϊκής ιστορίας της Ευρώπης και το εμποτίζει με τη φωτιά της επανάστασης. Σε μια στιγμή που τα πάντα, από τον παπισμό, μέχρι το θεϊκό δικαίωμα των βασιλιάδων και την ιδέα του ίδιου του Θεού, ήταν υπό συζήτηση, ο Εκκλησιαστής αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία καθημερινών ανθρώπων, εργατών και αγροτών, που απαιτούσαν ένα βασίλειο του ουρανού στη γη και ήταν πρόθυμοι να φτάσουν όσο μακριά χρειαζόταν για να το πραγματοποιήσουν.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Industrial Worker (Ιούλιος/Αύγουστος 2013)

«Αναταραχή» και «Στα όπλα!»: Δύο εξαιρετικά βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν

Λεσλί Καπλάν

Αναταραχή

Κομμένη η μαλακία!

Μετάφραση: Γιώργος Χαρλαμπίτας

Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 48 • Τιμή: 6,5 ευρώ • ISBN 978-618-5571-15-3

Πολιτικό παραμύθι.

Ο Μάης είναι θανατηφόρος μήνας

Υπάρχει ταξική βία, ένα νεκροτομείο για εκείνους που κατέχουν την εξουσία, το χρήμα, τους πολιτιστικούς κώδικες. Στην Αναταραχή, ένα καυστικό πολιτικό παραμύθι, η Λεσλί Καπλάν επινοεί το «ταξικό έγκλημα». Καθώς πλησιάζει ο Μάης, οι φαινομενικά ασύνδετες άγριες δολοφονίες αυξάνονται. Ένας ταχυδρομικός υπάλληλος καρφώνει ένα ψαλίδι στα πλευρά του προϊσταμένου του, μια βιβλιοθηκάριος χτυπά θανατηφόρα έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών, μια εργαζόμενη σε αλυσίδα παραγωγής σκοτώνει έναν διερμηνέα, νομίζοντας πως είναι ο Κινέζος διευθυντής της εταιρείας της. Ξαφνικά, μια φράση διαδίδεται απ’ όλους: «Κομμένη η μαλακία!». Ανίκανη ν’ ανταποκριθεί διαφορετικά παρ’ εκτός με τη βία, η κυβέρνηση κηρύσσει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Προφανώς, μας έρχονται στον νου τα Κίτρινα Γιλέκα, η αστυνομική βία, η αμφισβήτηση του δικαιώματος στη διαδήλωση. Βάζοντας λέξεις σε καθημερινές καταστάσεις κυριαρχίας, η Λεσλί Καπλάν υπογράφει ένα κείμενο απολαυστικά απελευθερωτικό, ένα πέρασμα στη λογοτεχνική πράξη που υποδηλώνει ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

S.J., L’Humanité, 2 Μαΐου 2019

Η απολαυστική Αναταραχή της Λεσλί Καπλάν

Ένα ανεξήγητο κίνημα, δολοφονίες χωρίς προμελέτη και η κραυγή: «Κομμένη η μαλακία!»… Στην Αναταραχή, ένα μικρό απολαυστικό διήγημα, η μυθιστοριογράφος Λεσλί Καπλάν αφηγείται τον μύθο των σημερινών εξεγέρσεων. Εκεί που, χωρίς να αναφερθεί ποτέ, το γέλιο μπορεί να ντυθεί με κίτρινο χρώμα.

Από το άρθρο της Sophie Dufau στον ιστότοπο Médiapart, 24 Μαΐου 2019

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα…

Ένας διασκεδαστικός ανατρεπτικός μύθος της Λεσλί Καπλάν

Η Αναταραχή, όπως την περιγράφει με κέφι η Λεσλί Καπλάν, δεν είναι μια μαλακία. Εννοείται πως, αν το θέλουμε, είναι. Εφόσον οι ήρωες δεν κάνουν, τρόπον τινά, τίποτε άλλο από μαλακίες με το εργαλείο της δουλειάς τους, το οποίο εκτρέπουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από τις οδηγίες χρήσης. […] Η Αναταραχή είναι ένα παραμύθι. Πόρρω απέχει από προτροπή σε φόνο· υποψιαζόμαστε πως είναι μια έκκληση να αποτινάξουμε χαρούμενα τον ζυγό.

Claire Devarrieux, Libération, 1 Ιουνίου 2019

Η Leslie Kaplan γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1943 και ενηλικιώθηκε στο Παρίσι της δεκαετίας του 1960. Έχει σπουδάσει φιλοσοφία, ψυχολογία και ιστορία. Ποιήτρια, μυθιστοριογράφος και θεατρική συγγραφέας, το έργο της έχει μεταφραστεί σε 11 γλώσσες, έχει μεταφερθεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Σε ηλικία είκοσι ενός ετών, με την επιθυμία να αποκαταστήσει τις ανισότητες, η Καπλάν ταξίδεψε στην μόλις απελευθερωμένη Αλγερία για να διδάξει γαλλικά. Γυρίζοντας στο Παρίσι έκανε μάθημα σε εργαζόμενους που είχαν ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση στη γαλλική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αμέσως μετά, ως φοιτήτρια φιλοσοφίας και ιστορίας, εντάχθηκε στη ριζοσπαστική φοιτητική ομάδα Ένωση Νέων Κομμουνιστών (Μαρξιστές-Λενινιστές) – UCJML, η οποία είχε διασπαστεί από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Μέρος της πολιτικής αυτής της ομάδας ήταν η «εγκατάσταση» σε εργοστάσια. Οι ταραχές του Μάη ’68 τη βρίσκουν «εγκατεστημένη» σε εργοστάσιο, στο οποίο επέστρεψε το φθινόπωρο, μετά το τέλος των ταραχών, και εργάστηκε για ακόμα δύο χρόνια.

Το 1982 το πρώτο της βιβλίο L’excès-l’usine χαιρετίστηκε από τη Μαργκερίτ Ντυράς και τον Μωρίς Μπλανσό. Μέσα από μια σειρά υφολογικών καινοτομιών όπως η Λεπτομέρεια, το Άλμα, ο Σύνδεσμος και αποδίδοντας στις λέξεις όλη τη δυναμική τους –«λογοτεχνία είναι “σκέφτομαι με λέξεις”»– επιτυγχάνει τη σύνδεση του αναγνώστη με την ιστορία του και την Ιστορία, στοχεύοντας στην αποκατάσταση μιας συνείδησης του πραγματικού, όπου ως πραγματικό οφείλει να εννοηθεί η ανατροπή των συμβάσεων, κομμάτι της μαθητείας για την πραγματική ανατροπή του κόσμου.


Κίκε Πεϊνάδο

Στα όπλα!

Η ιστορία της Ράγιο Βαγιεκάνο

Μετάφραση: Άνχελ Πέρεθ Γκονθάλεθ

Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 72 • Τιμή: 9 ευρώ • ISBN 978-618-5571-14-6

Η Ράγιο Βαγιεκάνο δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι μια γειτονιά, τα χαμηλά της σπίτια και τα δρομάκια της αλλά και οι άνθρωποί της· οι άνθρωποι του μόχθου και της επιβίωσης αλλά επίσης της γιορτής και της εξέγερσης. Είναι οι ιστορίες που διηγούνται, οι μνήμες του παρελθόντος. Είναι η πολιτική, ο αντιφασισμός, η απέχθεια για την εξουσία. Είναι το γήπεδο με το φλεγόμενο πέταλο και τους Bukaneros. Είναι το καμάρι και η περηφάνια του προλεταριάτου· το κυριακάτικο αποκούμπι του.

Ο Κίκε Πεϊνάδο, Ραγίστα από κούνια, αφηγείται με γλαφυρότητα: Αν βρίσκομαι τώρα εδώ και πληκτρολογώ, αν υπάρχω, η αιτία είναι η Ράγιο Βαγιεκάνο. Πιστέψτε με, έτσι είναι, κι ας μοιάζει η ιστορία που θα σας διηγηθώ με ταινία.

Όχι, η Ράγιο Βαγιεκάνο δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι ένας κόσμος ολόκληρος!

Ο Enrique Peinado Moro, ευρύτερα γνωστός ως Quique Peinado, γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1979 και είναι παρουσιαστής, ραδιοτηλεοπτικός παραγωγός, δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Ο Peinado είναι συνεργάτης του περιοδικού Gigantes del basket από το 1999 και ήταν ο πρώτος Ισπανός που συνεργάστηκε με το αμερικανικό περιοδικό μπάσκετ SLAM.

Το 2013 εξέδωσε το βιβλίο, Futbolistas de izquierdas: Entre fútbol y polίtica (Αριστεροί ποδοσφαιριστές: Ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και την πολιτική).


Αγοράστε τα βιβλία με ένα κλικ

https://syneditions.wixsite.com/e-shop/product-page/αναταραχή

https://syneditions.wixsite.com/e-shop/product-page/στα-όπλα

Ανθρωποφύλακες (πλήρης έκδοση): Μόλις κυκλοφόρησε!

Περικλής Κοροβέσης

Ανθρωποφύλακες

Νέα, πλήρης έκδοση

Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 200 • Τιμή: 12 ευρώ • ISBN 978-618-5571-13-9

Οι Ανθρωποφύλακες είναι ένα ταλαιπωρημένο βιβλίο. Πώς αλλιώς θα γινόταν, άλλωστε; Γεννήθηκε μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, σε είκοσι πέντε μόλις αντίτυπα, σε κάποιον παλιό πολύγραφο, στο φουαγιέ ενός ξενοδοχείου.

Κι όμως αυτές οι λίγες γραμμές, οι τόσο δυνατές, οι τόσο συγκινητικές (χωρίς ίχνος μελοδραματισμού!), κατάφεραν να αποτελέσουν την αρχή του τέλους μιας στυγνής φασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα.

Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι, το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και αλλεπάλληλες εκδόσεις στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Σε κάθε έκδοση υπήρχαν Πρόλογοι, Εισαγωγές, Επίμετρα και Παραρτήματα, που προσπαθούσαν να επικαιροποιήσουν το βιβλίο και να αναδείξουν την απαράμιλλη δύναμή του.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Περικλή Κοροβέση, οι Εκδόσεις των Συναδέλφων παρουσιάζουν μία ολοκληρωμένη έκδοση, που περιέχει τα πιο σημαντικά κείμενα που γράφτηκαν και εντάχθηκαν στο σώμα των Ανθρωποφυλάκων, αλλά και πλούσιο οπτικό υλικό με εξώφυλλα ξένων εκδόσεων, δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, καθώς και τα εξαιρετικά σκίτσα και φωτογραφίες του Αλέκου Λεβίδη από την αναπαράσταση των βασανιστηρίων, που έγινε στο σπίτι του ζωγράφου στη Γενεύη το 1969, προκειμένου να συνοδέψουν την κατάθεση του Κοροβέση στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο.

Αυτή η έκδοση αποτελεί και το μεγάλο ευχαριστώ των Εκδόσεων των Συναδέλφων στον άνθρωπο που εμπιστεύθηκε αυτό το έργο του το 2013, σε έναν μικρό και άσημο εκδοτικό οίκο, μόνο και μόνο επειδή ήταν συνεργατικός και κομμάτι του γενικότερου κοινωνικού κινήματος.

Ελπίζουμε πως δεν τον διαψεύσαμε όλα αυτά τα χρόνια και πως δεν θα τον διαψεύσουμε ποτέ.


ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΤΥΠΟ

«Αυτό το βιβλίο περιέχει μια από τις μεγαλύτερες σε ένταση και λιτότητα αφηγήσεις ενός ανθρώπου που πέρασε από βασανιστήρια. Κάτι ανάλογο έχει να γραφτεί εδώ και πολύ καιρό».

The Guardian

«Κατά κάποιον τρόπο είναι κρίμα που αυτό το βιβλίο είναι ένα καθαρό πολιτικό ντοκουμέντο, γιατί είναι ένα θαυμάσιο δείγμα περιγραφικής γραφής από μόνο του. Θυμίζει άμεσα τον Κέσλερ στο Darkness at Noon, όσον αφορά το θέμα του, και τον Τ.Ε. Λώρενς στο Mint, όσον αφορά την ανεπτυγμένη αίσθηση της αμεσότητας».

Huddersfield Daily Examiner

«Από την εποχή της Ανάκρισης του Αλέγκ και της Ομολογίας του Λόντον είχαμε να διαβάσουμε κάτι τόσο συγκλονιστικό. Ο συγγραφέας του ας δεχτεί τις ευχαριστίες μας».

Le Monde


Ο Περικλής Κοροβέσης γεννήθηκε το 1941 στο Αργοστόλι. Σπούδασε θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ και παρακολούθησε μαθήματα με τον Πιερ Βιντάλ-Νακέ στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε ενεργά στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της Αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί χούντας. Το πρώτο του βιβλίο, Ανθρωποφύλακες (1969), μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες

Εκτός από πεζά, έχει γράψει θέατρο, παιδικά έργα και ποίηση. Κείμενά του έχουν περιληφθεί σε πολλούς συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Εκτός της συγγραφικής δραστηριότητας, αρθρογράφησε επί σειρά ετών στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία από τη στήλη «Το ψευδοκράτος των Αθηνών», στην εφημερίδα Εποχή από τη στήλη «Αριστερή Ανακύκλωση» και στην Εφημερίδα των Συντακτών από τη στήλη  «Στο κέντρο του Περιθωρίου», από την ίδρυσή της έως τον θάνατό του, στις 11 Απριλίου του 2020.

Χρημάτισε δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων (με τον συνδυασμό του Λέοντα Αυδή) και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο ξεκίνημά του (2007-2009).

Αγοράστε το με ένα κλικ https://syneditions.wixsite.com/e-shop/product-page/ανθρωποφύλακες-πλήρης-έκδοση

Chav/Αλληλεγγύη από τα υπόγεια: Μόλις κυκλοφόρησε!

Ντ. Χάντερ

Chav. Αλληλεγγύη από τα υπόγεια

Μετάφραση: Έμιλυ Μαγκουρίλου, Γιώργος Μαμώλης, Χρήστος Πάνας

Σχήμα 14Χ20,5 • 176 σελίδες • Τιμή 14 ευρώ • ISBN 978-618-5571-12-2

Όταν ο κόσμος αποκαλεί κάποιον/α τσαβ (chav), μόνο ένα πράγμα εννοεί. Μπορεί να δίνουν διαφορετικούς ορισμούς, αλλά πάντα το ίδιο εννοούν. Εννοούν ότι είσαι κάθαρμα, εννοούν ότι δεν έχεις πάρει την κατάλληλη μόρφωση και σαν να λένε «μακριά απ’ την οικογένειά μου», σαν να σε αποκαλούν εγκληματία και να σου λένε ότι είσαι ένας άχρηστος και φταις εσύ για αυτό, μαλάκα.

Για την πολιτική αριστερά οι άνθρωποι του Χάντερ είναι οι αδαείς και οι κακώς πληροφορημένοι· για τη νικήτρια δεξιά δεν είναι παρά τα βρομερά και πεταμένα σκουπίδια της εργατικής τάξης.

Το Chav/Αλληλεγγύη από τα υπόγεια είναι εν μέρει αυτοβιογραφία, εν μέρει στοχασμός πάνω στο τραύμα, την τάξη και την ταυτότητα, αλλά και ένα μεγαλοπρεπές φάσκελο στα μούτρα της «πολιτικής της αξιοπρέπειας» – όμως, κυρίως, πρόκειται για μια προσπάθεια να ακουστεί καθαρά ο χτύπος της καρδιάς των τσαβ.

Αυτή η συλλογή κειμένων αναλύει τις βιωμένες εμπειρίες του συγγραφέα της. Ο Χάντερ υπήρξε ως παιδί σεξεργάτης, ως έφηβος εξαρτημένος από το κρακ και αργότερα βίαιος κακοποιός αλλά και κοινωνικός αγωνιστής. Η ίδια του η ζωή, λοιπόν, είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί για να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους οι ταξικές μας εμπειρίες διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και κάνουμε πολιτική.

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο για την κατάσταση της εξαθλιωμένης εργατικής τάξης της Μεγάλης Βρετανίας – μια δυνατή γροθιά στο στομάχι!


Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

Νέα έκδοση: Να τελειώνουμε με τις μεγαλουπόλεις

Γκιγιόμ Φαμπουρέλ

Να τελειώνουμε με τις μεγαλουπόλεις

Μανιφέστο για μια οικολογική μετα-αστική κοινωνία

Μετάφραση: Άγγελος Μουταφίδης

Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 160

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ;

Παγκοσμίως, οι οικονομικές και πολιτικές εξουσίες συμπράττουν με από­­λυτη σύμπνοια. Όχι για να αποκαταστήσουν μια σχέση σεβασμού με τη Γη μπροστά σε μια πρωτοφανή οικολογική κρίση· όχι για να αγωνιστούν, έστω και αργά, ενάντια στις κοινωνικές και τις (ήδη τεράστιες) εδαφικές ανισότητες· όχι για να υπερασπιστούν τα δημοκρατικά καθεστώτα απέναντι στις ποικίλες αυταρχικές εκτροπές που τα υποσκάπτουν. Όχι. Η συμμαχία τους βασίζεται σε ένα και μοναδικό σημείο: την απρόσκοπτη προώθηση της μητροπολιτικοποίησης του κόσμου.

Ωστόσο, μόνο το 13% των Γάλλων·ίδων θεωρεί τη μεγάλη πόλη ως έναν ιδανικό τόπο για να ζεις. Η ρύπανση, το άγχος, η διαρκής κινητικότητα και το γεγονός ότι πρέπει να είσαι διαρκώς συνδεδεμένος·η στο διαδίκτυο έχουν γίνει ένας κανόνας που πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν. Ασφυκτική, η μπετονένια μεγαλούπολη μας χωρίζει και μας αποκόπτει από τη φύση και τη ζωή.
Σε αυτό το μανιφέστο, εμπλουτισμένο με πολυάριθμες μαρτυρίες, ο Γκιγιόμ Φαμπουρέλ τάσσεται υπέρ της οικοδόμησης μιας οικολογικής κοινωνίας εκτός των μεγάλων πόλεων, το μόνο βιώσιμο μέλλον για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη.

Ο Guillaume Faburel είναι καθηγητής γεωγραφίας, αστικού σχεδιασμού και πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Λιόν και στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών της ίδιας πόλης. Έχει γράψει επίσης το βιβλίο Les métropoles barbares (Le Passager Clandestin, Παρίσι 2018).

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

Ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ διηγείται την απίθανη περιπέτεια δέκα αναρχικών γυναικών από τον Ιούρα

Ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της Ελβετίας RTS παρουσιάζει το βιβλίο του Ντανιέλ ντε Ρουλέ, Δέκα μικρές αναρχικές.

https://www.rts.ch/info/culture/livres/9918620-daniel-de-roulet-raconte-la-folle-epopee-de-10-jurassiennes-anarchistes.html

Ούτε Θεός, ούτε αφέντης, ούτε σύζυγος! Με τις Δέκα μικρές αναρχικές, ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ παρουσιάζει δέκα πορτρέτα αποφασισμένων γυναικών μέσα στην κοινωνία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Για να γλιτώσουν από τη φτώχεια ή από αναρχική πεποίθηση, δέκα γυναίκες από τον Ιούρα ξεκίνησαν το 1873, με παιδιά και αποσκευές, για μια καλύτερη ζωή στην άλλη άκρη του κόσμου. Ο μόνος τους πλούτος ήταν τα ρολόγια-«κρεμμύδια», με τα οποία μπορούσαν να διαπραγματεύονται.

Στις Δέκα μικρές αναρχικές, ο μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος Ντανιέλ ντε Ρουλέ φτιάχνει δέκα πορτρέτα αποφασισμένων και ανεξάρτητων γυναικών που είχαν ως αρχή τους: ούτε Θεός, ούτε αφέντης, ούτε σύζυγος! Παράλληλα, σκιαγραφεί την κοινωνία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ στα τέλη του 19ου αιώνα, τα σκαμπανεβάσματα της ωρολογοποιίας και τα διεθνή αναρχικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο.

Πριν από 150 χρόνια, η Ελβετία ήταν πολύ φτωχή

Αν και η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, οι Δέκα μικρές αναρχικές είναι ένα μυθιστόρημα. Ορισμένοι από τους χαρακτήρες είναι επινοημένοι, άλλοι όχι. «Πριν από τέσσερα χρόνια, έκανα ένα ταξίδι από την Παταγονία στην Αλάσκα, ακολουθώντας τα βήματα των Ελβετών μεταναστών, εθελοντών ή εκδιωχθέντων από τις περιοχές τους, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Στην Ελβετία, πριν από 150 χρόνια, ήταν πραγματικά χάλια», εξηγεί ο ντε Ρουλέ που πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας στο Σεντ-Ιμιέ.

Αλλά πριν ξεκινήσει το ταξίδι του, ο συγγραφέας πέρασε μήνες μελετώντας βιβλία, αρχεία και εφημερίδες σχετικά με την ελβετική μετανάστευση. Ανακάλυψε ότι ήδη από το 1850, εκατοντάδες χιλιάδες «πλεονάζοντες» Ελβετοί μετατράπηκαν σε μετανάστες για να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Προφανώς, δεν είχαν ποτέ τη ζωή που τους υποσχέθηκαν.

Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι. Όπως κι εκεί, προλογίζεται από την μοναδική επιζήσασα της εποποιίας. Μια εποποιία που βλέπει να εξαφανίζεται –ή να παραιτείται– μια γυναίκα σε κάθε στάδιο.

Σεντ-Ιμιέ, ένας πολιτιστικός κόμβος

Το βιβλίο είναι επίσης μια ιστορική τοιχογραφία του Βαλόν Σεντ-Ιμιέ του 19ου αιώνα. Για παράδειγμα, βρίσκουμε τον Εβραίο γιατρό Μπάσβιτς, ιδρυτή του περιφερειακού νοσοκομείου το 1844, να υποστηρίζεται από τον τοπικό πληθυσμό όταν η κυβέρνηση της Βέρνης θέλησε να τον εκδιώξει και να του πάρει τα χαρτιά το 1851.

Όπως μας θυμίζει η Μαριάν Ενκέλ, υπεύθυνη του Centre International de Recherches sur l’Anarchisme στη Λωζάνη, το Σεντ-Ιμιέ υπήρξε κομβικό σημείο της Αναρχικής Διεθνούς, όπου ο Μπακούνιν πραγματοποίησε το συνέδριό του, και κομβικό σημείο μεταξύ διαφορετικών ελευθεριακών πολιτισμών. Και αν η ίδια ιστορικός εντοπίζει μερικούς αναχρονισμούς στο κείμενο του ντε Ρουλέ, χαιρετίζει την αίσθηση της αφήγησης – αυτόν τον μυθιστορηματικό τρόπο να αφηγείται την ιστορία και να ρίχνει φως στις σκοτεινές πλευρές της.

Σύγχρονοι απόηχοι

Ωστόσο, ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ δεν ήθελε μια μίζερη, λυπητερή ιστορία και αν οι πάντες πεθαίνουν, όλες αυτές οι γυναίκες παρακινήθηκαν από την ελπίδα και την εμπειρία. Ο συγγραφέας, ο οποίος αγαπά την «αναρχική στάση», βλέπει σε αυτές τιςς γυναίκες τους πρωτοπόρους ενός κινήματος όπως το Occupy Wall Street.

Αγοράστε το βιβλίο ηλεκτρονικά με ένα κλικ εδώ.

Νέα κυκλοφορία: «Ο Πιοτρ Κροπότκιν και η οικονομία της αλληλοβοήθειας»

Ρενό Γκαρσιά

Ο Πιοτρ Κροπότκιν και η οικονομία της αλληλοβοήθειας

Μετάφραση: Γιώργος Χαρλαμπίτας

Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 120 • Τιμή: 9 ευρώ • ISBN 978-960-9797-98-6

Γεωγράφος, νατουραλιστής, εξερευνητής, στρατευμένος και θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού, ο Πιοτρ Κροπότκιν (1842-1921) εναντιώθηκε στο όραμα μια κοινωνίας που διέπεται από τον ανταγωνισμό. Αρνούμενος τη θεωρία του κοινωνικού δαρβινισμού, έδειξε ότι η συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι οι κύριοι παράγοντες για την επιβίωση και την εξέλιξη των ειδών.

Χάραξε τις βασικές γραμμές μιας οικονομίας της αλληλοβοήθειας, που εγγυάται την ικανοποίηση των αναγκών, αποφεύγει τη σπατάλη και δημιουργεί μια οργάνωση που συλλογικά ελέγχεται από τους ανθρώπους. Ο Ρενό Γκαρσιά μας δείχνει, με εύληπτο και ευσύνοπτο τρόπο, ότι οι προτάσεις του «αναρχικού πρίγκιπα» παραμένουν επίκαιρες για την αντιμετώπιση της ανταγωνιστικής καπιταλιστικής ιδεολογίας και του παραγωγισμού.

ΑΓΟΡΑ ΤΩΡΑ

Μαθαίνω Αραβικά (Α1) Πρώτο Επίπεδο: Μόλις κυκλοφόρησε η νέα έκδοση!

Η νέα έκδοση είναι βελτιωμένη, έγχρωμη, με πρόσθετο ακουστικό υλικό και καινούργιες κατηγορίες ασκήσεων. Βασικός στόχος της είναι να βοηθήσει τους καθηγητές και τους μαθητές όχι μόνο στην ορθή εκμάθηση της γλώσσας, αλλά, επίσης, και στην ενδελεχή προετοιμασία για αναγνωρισμένες πιστοποιήσεις επάρκειας των Αραβικών.

Κυκλοφορούν επίσης το Δεύτερο και το Τρίτο Επίπεδο.

Νικόλας Άσιμος – Τα τραγούδια: Μόλις κυκλοφόρησε!

Νικόλας Άσιμος

Τα τραγούδια

Πρόλογος: Σωτήρης Παστάκας

Σχήμα: 15Χ23 • Σελίδες: 144 • Τιμή 10 ευρώ • ISBN 978-960-9797-97-9

Συμβαίνει μερικές φορές η ζωή και το έργο ενός ανθρώπου, αντί να εγγράφεται στη γραμμική πορεία του χρόνου, να διασχίζει κάπως γρήγορα την εποχή του με την ταχύτητα και την πορεία ενός κανονιοβολισμού, σκάζοντας κάπου στο μέλλον και αφήνοντας τους σύγχρονούς του εμβρόντητους, με μόνο ίχνος του περάσματός του την οσμή και τη γεύση του μπαρουτιού. Πιστεύουμε ότι η εικόνα του κανονιοβολισμού του χρόνου αναπαριστά πιστά τον βίο του Νικόλα Άσιμου.
Είναι μεταξύ χλεύης και θαυμασμού που καθίσταται πάντο­τε ένα έργο σημαντικό. Είναι σημαντικό επειδή επιβίωσε, δηλαδή, επειδή αντιστάθηκε. Και σήμερα είναι εκείνη η στιγμή –που στον καιρό της φάνηκε τόσο μακρινή– για να περισυλλεχθούν όλα αυτά τα θραύσματα και να αποκατασταθούν μέσα στην ενότητα της ομορφιάς τους.
Τριάντα δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, με ιδιαίτερη χαρά και με μεγάλο σεβασμό στη μνήμη του, παραδίδουν στο αναγνωστικό κοινό άπαντα τα στιχουργήματα και τα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου.
Ήταν καιρός.

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.

Ασίλλε Μπέμπε «Νεκροπολιτική»: Το πιο επίκαιρο βιβλίο, μόλις κυκλοφόρησε!

Ασίλλε Μπέμπε

Νεκροπολιτική [Το άρθρο]

Μετάφραση: Γιώργος Χαρλαμπίτας

Σχήμα: 12Χ17 • 88 σελίδες • Τιμή: 7 ευρώ • ISBN 978-960-9797-95-5

Στο δοκίμιο αυτό διατυπώνεται η υπόθεση ότι η κυρι­αρ­­χία στην έσχατη έκφρασή της έγκειται, σε μεγάλο βαθμό, στην εξουσία και τη δικαιοδοσία της να ορίζει ποιος μπορεί να ζήσει και ποιος πρέπει να πεθάνει. Κατά συνέπεια, τα όρια της κυριαρχίας, τα κύρια χαρακτηριστικά της, είναι το να σκοτώνει ή να αφήνει κάποιον να ζήσει. Κυρίαρχος είναι αυτός που ασκεί έλεγχο στη θνητότητα και ορίζει τη ζωή ως την επίδειξη και την εκδήλωση της εξουσίας.

Τα παραπάνω συνοψίζουν ό,τι εννοούσε ο Μισέλ Φουκώ με τον όρο βιοεξουσία: είναι ο τομέας της ζωής τον οποίο η εξουσία έχει θέσει υπό τον έλεγχό της. Αλλά σε ποιες συ­γκεκριμένες συνθήκες ασκείται αυτή η εξουσία που σκοτώνει, μας αφήνει να ζούμε ή μας εκθέτει στον κίνδυνο του θανάτου; Ποιος κατέχει αυτό το δικαίωμα; Τι μας αποκαλύπτει η άσκηση αυτής της εξουσίας για το άτομο που με αυτό τον τρόπο θανατώνεται και για τη σχέση της εχθρότητας που φέρνει αυτό το άτομο αντιμέτωπο με τον δολοφόνο του;

O Ασίλλε Μπέμπε είναι Καμερουνέζος φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας, σπούδασε ιστορία στη Σορβόννη και πολιτικές επιστήμες στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών. Δίδαξε στα πανεπιστήμιο Columbia, Yale και Duke. Σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βιτβάτερσραντ στο Γιοχάνεσμπουγκ.

Αγοράστε το με ένα κλικ εδώ.